رفتارهای جنسی مناسب

بسیاری از جوانان در بدو ازدواج نسبت به چگونگی شروع رابطه جنسی به اندازه کافی آگاه نیستند و نمی دانند یک رابطه طبیعی و سالم چه نوع رابطه ای است؟ حتی نسبت به اینکه آیا رابطه ای که مورد نظر و دلخواه خودشان است برای طرف مقابل شان هم خوشایند است یا نه، تردید دارند. برای این افراد چه اقداماتی باید صورت گیرد؟

برای اینکه بتوانیم رفتار جنسی را از منظر فردی تعریف کنیم، باید نسبت به تمایلات، دیدگاه ها و سلایق آنها آگاه باشیم، برای بروز یک رابطه جنسی، رضایت کلامی، جسمی و جنسی اولین و مهمترین قدم است. زوجین باید در تعامل جنسی با هم قرار گیرند.طبیعی است اگر فردی از نظر جنسی و جسمی و عاطفی تحریک شده باشد و محرک خوبی به نام همسر هم در کنارش حضور داشته باشد آن را در حرکات، رفتار و کلام خود نشان خواهد داد که تحریک و هیجان لازم صورت گرفته؛ لذا با تمایل و رضایت وارد رابطه می شود. هر نوع رابطه جنسی که حتی معمول و عرف است اگر بدون رضایت همسر اتفاق بیفتد و با اجبار همراه باشد، طبیعی نیست. رفتار جنسی طبیعی زمانی اتفاق می افتد که در فضایی خوشایند همراه با لذت باشد.متاسفانه به دلیل اینکه آموزش های جنسی در جامعه ما اکثرا بیرون از محیط خانواده اتفاق می افتد و برای مردان هم فضای بیشتری برای کسب اطلاعات در مورد انواع آمیزش های جنسی وجود دارد؛ لذا از همسران خود تقاضاهایی دارند که با فرهنگ و هنجارهای ما سازگار نیست و زن به راحتی نمی تواند به خواسته شوهرش تن دهد، پس همیشه نگران و دلواپس است که همسرش به بیرون از محیط خانه گرایش پیدا کند.

شوهر چگونه می تواند متوجه شود رضایت همسرش کلامی است یا قلبی است؟

شوهر باتوجه به واکنش بدن و رفتار همسرش می تواند رضایت یا عدم رضایت او را دریابد. شوهر باید توجه داشته باشد وقتی زن آمادگی ندارد هیچ اقدامی هم نمی تواند داشته باشد. وقتی زن در حین رابطه دندان هایش را به هم می فشارد و خودش را جمع می کند،نشان می دهد تمایلی به ادامه رابطه ندارد. زن و شوهر به یک اندازه از غرایز جنسی برخوردار هستند و این تفکر غلطی است که متاسفانه در جامعه ما هم وجود دارد که مرد بیشتر از زن تمایل به برقراری رابطه دارد و پس از ازدواج مالک جسم و روح زن است. باید این حقیقت را بپذیریم که زن و مرد یکسان آفریده شده اند و فقط در بروز غرایز جنسی با هم تفاوت دارند.

رابطه درست و سالم چگونه شکل می گیرد؟

در ساختار زندگی جنسی، هر فرد زندگی جنسی خود را به گونه ای خاص شکل می دهد و این باور غلطی است که زن فکر کند رابطه جنسی و درخواست مرد ابزاری است که از طریق آن به اهداف دیگر برسد. متاسفانه هستند خانم هایی که در برقراری رابطه جنسی بسیار قدرتمند هستند و در اصطلاح شریک جنسی خوبی هستند و از آن به عنوان ابزاری برای رسیدن به خواسته های مادی خود استفاده می کنند. باید اجازه دهیم رابطه جنسی به همان شکل طبیعی خودش اتفاق بیفتد بدون اینکه ابزاری برای همدیگر باشیم. رفتار جنسی درست باید به طور ناخودآگاه اتفاق بیفتد و زن و شوهر به سوی همدیگر جذب شوند، بدون دخالت هیچ داد و ستد و یا تشویق و تنبیه دیگری و دو طرف باید به یک اندازه لذت ببرند.

آیا اختلال همان مشکل است؟ بسیاری از افراد نمی دانند آیا هر نوع عدم رضایتمندی در رابطه نوعی مشکل است یا نوعی اختلال؟ اگر اختلال است چه تعریفی دارد و اگر مشکل است چه تعریفی دارد؟ برای هر یک چه راهکار و درمانی توصیه می کنید؟

این مسئله بسیار شایع است و موضوعی بسیار پیچیده است که به وفور هم اتفاق می افتد. برای مثال شوهری به مطب پزشک مراجعه می کند و می گوید همسرش سرد مزاج است چون به تقاضاهای مکرر جنسی او پاسخ نمی دهد، یا زنی همسرش را نزد پزشک می برد و می گوید که شوهر من اعتیاد جنسی دارد چون هر شب از من تقاضای برقراری رابطه دارد. در چنین مواردی زن و شوهر دچار مشکل جنسی هستند نه اختلال جنسی و با صحبت کردن با هم یا استفاده از توصیه های یک روانشناسبه راحتی می توانند مشکلشان را رفع کنند. زن و شوهر بهتر است در همه موارد تعادل را رعایت کنند و به خواسته های عاطفی همدیگر احترام بگذارند. اگر این مشکلات کوچک حل نشوند؛ تبدیل به اختلال می شون. برای مثال وقتی زن و شوهر به خاطر مشکلات و بگو مگوهای روزانه اتاق خوابشان را هر چند برای مدتی کوتاه از هم جدا می کنند به مرور میل جنسی شان هم کاهش می یابد. اگر زن مدام شوهر را تحقیر کند رفته رفته موجب کاهش میل جنسی و عدم تحریک مناسب او خواهد شد. شوهری که دچار اضطراب و استرس می شود قطعا دچار انزال زود رس خواهد شد و زنی که مدام با اضطراب و استرس زندگی می کند نمی تواند ارگاسم را تجربه کند. زوجین باید توجه داشته باشند که برای کوچکترین مشکلاتشان اهمیت قائل شوند و بدانند که با یک مشورت ساده می توانند از بروز بسیاری از اختلالات در زندگی مشترکشان جلوگیری کنند.